Jnn dem wald ſey̋ ergangen
Hett er eűch geſchlagen ʒuͦtod
Er genes denn ſeiner ſtange
Vnd das der tuͤffel jnn jm wer
So will ich mit jm ſtreiten
Jch wűrd ich jm ley̋cht ʒuͦſchwer
Do ſprah die herʒogin ſo guͦt
Nun ſagent edler fűrſte guͦt
(Wem̃)Wemm //m, Zierstrich?// woͤlt ir mich hy̋e lauſſen
Do ſprach er dem vil werden got
Der behy̋et eẅch on allen ſpot
Er huͦb ſich auf die ſtraſſe
Es volgten jm nach fűr das tor
Dreẅ tauſſent oder mere
Hldtbrant wey̋ßt in auff das ſpor
Do ſprach der fűrſt vnd herre
Nun kerent alle wider ein
Jch entpfich dir land vnd leűt
Dietmar den bruͦder mein.