S. 1*
REGENBOGENS VERONICA
niederdeutsch. ______________________ abschrift einer papierhandschrift vom j. 1490 zu Hildesheim.
S. 1
O
Sote godt dyner gnade ik begke̾ 1a
Sende eȳ engel ut dē hmel to my he̾
Dat ek eȳ bock myt iicheit make dir
Dat ek vā dinē angesichte mach sprekē v singē
W dat vā Jherusalem tho rome quam
V de krankē keysere grote swaes̾ suke be nam
Fronica nome ek iuck des bokes stam
Ane goddes hulpe kā ik des nicht vullē brēgē
In goddes ere wil ik dat den liudē kūnygē
In goddes namē heue ik dusse wort hir an
We myt ȳnicheyt hord de sy frowe edd̾ man
Jn dem dage kā ome neyn leyt an stan
De wyle se in godd trockte leuē v warē sick vor sudē
Ve dyne gnade bidde ik dy vele zarte godt
Dattu vns geuest wysē syn v
kloke radt
Dat wy dy he̾ hir louē moghē  alle̾ stait
Dyn antlad he̾ dar  vraüdē an geschauwe
Gnade hestu vnß he̾ geuē mā nich volt
Hir me schall dick he̾ louē jünck v olt
Vnde dik  grothē eren holden
Vnde froniken de edelen frauwen 1b
Help rike god dat ik dat bokel vullē brēge
Dat hir gelouet w̾de dyn werdige name
Dyn antlad clar iß hir so rechtē samē
Dat wy vā dynē antlate mogē sprekē v singē
Wu tho rome eȳ weldygher keyser was
To retthē v to broken waß ome syn pallaß
Dar ȳne sach me wassen nettele v graß.
Syn vensterwark waß ame vor storet
De sulue keyser was sick tyberiuß genant
S. 2
2.
2c
Nach der Tyber waß om all de warlt bekāt
Ome denedē greuē vorstē dar to alle lant
Hir open ok juck des bokes eȳ ord dat gy mogē wettē
Du sulue keyser waß myt eyn̾ suke
der konnick genant ....
****
?
Wol Twolff mest̾ we an eme vortwyuelt gar
He js bȳnē vule dat sage ik juk vo̾ wa̾e
Vor bod ek jü syngē schal he lam an hēdē v vot
De sulue keyser was eȳ gar cloker man
Dat vor eder na to rome nü cloker keyser kam
Sūnē v mane bedede he gar ȳnichlikē an
He leyt sik makē eȳ belde vā sulu̾ v golde
He leyt jd setten jn dē tēpel vp eȳ steyn
Jn dem lande werē do do affgode meyn 2a
gemein?
Vor dē āderē affgodē dede he de grotestē ere alleyn
Vil grot̾ ere he ome bod dat he ome helpē scholde
He en konde ome vā syner suke nicht der werē
Dat segē de rome̾ doch gar vngerne
Dat se eres he̾n des keysers scholdē entberen
Vor war staruet de sulue keyser dat wart vnß ruwē sere
Tho ihr wart vor kost eȳn maget
Se wart bracht to rome also vns de schryft saget
Se haddē se me gude mere ghe
f
raget
Wu u̾stūde  heydēschop al  der iodē lande
De jūcfrowe sprak ek sage iuck al dat ik weyt
Mek fenck eyn heydē de forde my verne an eynē kreys
Wu schere dat god eynē edelē romer dar her sande
De losede my myt kopēschop v sydē wande
De romer sprekē vo̾ mag
Ʒ
latet vnß wettē vort
vo̾ mag
Ʒ
maget
Wat hebbe gy seyn edder wat hebbe gy gehort
Dat sag
Ʒ
vnß dat wy dē krākē keyser sagē dort
sag
Ʒ
saget
Wu lāge were gy  heftē eder wāne kome gy her
De iūcfruwe sprak der vā hedde ek iuk vele to sagē
iuk
Wa ek dat betrachte so vor nige seck myne clage
S. 3
Wēte ek  erē byn ghetogē alle myne dage
Des mod ek hir gevāgen syn ganß eyē alleyne
Doch wu
ekiuck
fo 2b
De iūcfruwe sprak doch wu ek iuk de warheyt geyn
wird in der folg. Zeile wiederholt
De wūdertekē dar  dem lande scheyn
Alse juwe mā mach hebbē ge hort edde seyn
Dat iß dē joden eȳ grote pyn v kūnē deß nicht wedd̾ wēdē
Eyn nigeloue hefft sik an gheheuē der
o
rē plechte
Se eȳ kunē deß  nycht kērē mit orē rechte
Hier fängt eine andere schriften hand an
De ioden v heiden teghen eȳ ande̾ wechtē
Sag
Ʒ
vns jūfrowe Dat vyl wy g̾ne horē
De juckfrue sprack god hefft den joden
eynē mest̾ ghesant me sprack dar
alle he sy vō ghrekē lant
wen he roret myt syn̾ mest̾likē hant
Jß he seyck he wert ghesunt
wad suke he hefft vp erden
Me spryckt al dar dat is sy de
name syn He kan vt klarē
vat̾ makē guden vyn
Palat
9
sprickt he sy dar ghekomē
ouer ryn De man iß jünck
Wol sprickt sȳ mūt he voret eȳ houesek 3a
gheber De jūcfrwe sprack der warheyt
yck nycht lenger vor henche Eȳ deyl
Der ioden holden one vo̾ eȳn god
De heydenscup dryuē vt orē spt
Dat dridde deyl stychtede eȳn wals
k
ē
rd wu se den herē mochtē to de
Dode brȳghen De romer sprekē werē
De rede sekerlykē war Dat wy se
vor vnsern heȓn dē keser mochtē
sprekē oppēbar De dar hefft gheleghē
syck so mānich iar Gy worden alle
S. 4
yuwer sorghe qwyt v komē yn grote ere
De iūcfrwe sprack yck do y
u
ck hs de
rechten warheyt künt Ome wolg
Ʒ
volget
na eȳ grot schar to aller stünt
Dar ve dat he de sekē lude wol
kā mazē sunt. Se werden all ghe//
trst we dar deyt na syn̾ lere
He wor gyfft de sūde dat saghe
yck juck vor ware Deß hettn
de iodē vp ōme gheworpē orē nyet
Dar me dat he de wolke so 3b
well guder lere gyfft wētte se
ome boden senden n to aller tyt
Al wat he de wolke secht dat iß
open bar Dusse me̾ vor den
krākē keyser kam Dar he
yn synē bedde lach seyck v
lm wu zer he rad to synē
ouerstē worstē nm He hadde
to allē tyden de bestē romer alle
se spreckē wad bedestu eddel
keyser here wor stan hen
Dyne sȳne v dyneß h̾ten
ghere Philozion sprack
eȳ eddel worste dat saghe du my
War stan hen dȳ sȳne offt
vns dȳ rad beüallet
Wētē wy synt sere bedrouet me
Dyne suke. Dat twolff meyst̾
an dy ghe tuwyuelt hebben
S. 5
V se dyn̾ myt orē kunstē sȳt 4a
aüe ghestan Deß synt sere bedro=
uet keyser here alle dyne mān
Wyff v kynt dat yß war v
de rom̾ all ghelyck De keyser
sprack myck yß so gude mere ghe
sag
Ʒ
Se ys vnß he ghe vāghē
ghebracht al vd der joden lant
wan der hēē yck ghe horet
al so gude wort philosion nam
d
e mag
Ʒ
ouē eȳn ort He sprack
ore tho also ste wort Nu
sage meck vorbet jūcfrowe dat
vorbet
meck sere vo̾langhe Jūcfroue
off gy dē mā nycht e kēnē
De dar deyt yn dē lande tekē
wūdēl
ic
k De jūcfrwe sprack
jck saghe juck sekerlyck
Jn alder werlt vytmē nycht L sȳ ghelyck
God hefft one suluē dar ghesant 4b
Jhes
9
is sȳ name ghenāt De keyses
sprack yck claghe yuck alle myne
noet Wu meck at daghe wyl dodē
myß sulues blt V myck nycht
wyl to syck nemē de wel reyne
wel = vil
doet Deß mœt yck schrighē o we
o we wu grot iß mȳ swere
Deß antworde ome e worstē her //
philozion He sprack wyl eddel
here wy wettē noch wol eynē mā
De iß to sinē kunstē ock so wul
ghedan wyl gy one hebben vp
S. 6
eynē dach he mach yuck komē he̾
He̾ wē du wult he mach deck
wol werden De vile ick mach ridē
edder warē vp erden V myt
sūdem lyue vp mynē wotē
Kā steyn Dat he myck deß nycht
vorsegē mach weß yck one bydde
vp erden De keyser sprack
philosion yck wolde deß j mer  wetten danck
wāte du süst dat yck byn so rechte kranck 5a
wolde dy de reyse nycht werdē to lanck
Dat myck mȳ leuēt nycht worde benoe
er mē den meystes brochte Philosion
sprack he̾ keyse̾ du schalt nycht to kaghē
Jck hor̾ so wel wā er so wyl der
uvdlekē saghen He weckke vp
De doden de dar syŧ begrauē Also
secht vnß de jūcfwe fyn ick soke
one wol myt wlyte Philosion sprack
yck wyl de reyse waghen Jck hebbe
vornomē le
r
ē v sȳ ghebere
He trost al de gēne de deß wā me sȳt begerē
uwe one an ropet he let nycht sy
vnde̾ weghen Jck wyl myck heiuē
vp de wart v hr nemēt aff saghē
De keyse̾ sprickt philosion dusseß
nycht eȳ lat Jck suo̾e dy by der
keyser lyke kronē deystu dat
du schal des teghē meck des de ba
e
t
Du dȳ gheslechte v dyne kȳnd̾ alle 5b
Philosion nȳm sulue̾ v dat rode golt
S. 7
Nȳ eddel ghestente dar to mynē rykē solt
Sitte yn eȳ schip v nȳ alle dat du wult
Ros v mā so se deck synt enē war
hē myt rekē schalle Wyndestü en dar
so wore one erliken myt dy her
Du schalt worwullē allet dat sy h̾te
fehlt ger
Js iemāt in dem lande de ōme sy vere
Du schalt ōme vrede makē by ha
l
se
v bande Js he god du schalt ōne
ock an beden lan Du schalt ghebedē
papē wrouē v man Herē v
worstē das se ōme sy vnder dan
Du schalt ock beyden ghelyke de
rykē v den armē Philosion vosnȳ
du myne rede al eüē Hefft he
vo̾denet dē dot lad ōne leuē
Vnß tho erē schalt du ōne al wry
gheüē Vp dat syck god desde godlyks
e̾barme Vp dat he vnsse leuē
hyr make to rechte Philosion
Dü schalt saghen de ioden dat 6a
Js dar iemāt de sy ōme ghewodē
über o in ghewodē ein dicker schwarzer flecken, als sei der Strich darüber aufgelöst
had du schalt des teghē myck
desde bead v driuē ōne vd der
ioden lande myt al synē slechte
Philosion de worste v de wit
werde helt Jn des keysers hoüe
hadde he de bestē vt der welt
Sestych worstē wordē myt ōme ghe
felt yn dat schyp // he leyd syck
laden eynē tal myt golde v
S. 8
myt eddeler spise De keyser
vaß vro vn al sȳ ghesȳde reyp
Horet hē gy herē yck geüe jück
eynē breff Wā gy komē vp
deß wilden wagghē meres deff
Off mē juck nycht louē vil so
moghe gy dat vysen mȳ
bāderē schul gy wrolyck v
d
strekē
Var mē dat seyt dar by mē juck ghelouē moeyt 6b
Seg
Ʒ
den ioden al mynē wrūt
h
likē
grot Jck vorde wro wore jck
vrô wâre
wā myn̾ suke gud Jck veid
ock wol dat gy der lude willē
welle worschrekē Philosion
sa
d
yn eȳ schyp v vor wā dā
vour von dan
Vnder syner bādere wor he mee
wan sestych dusent mā De ōme
wan deß Keysers weghen werē
vnder dan // he vor uor syck
vp deß waters vlüt al vp der
tiber V vp der reyse vas
he wol eȳ ganß dat iar Eynē
wȳter v eynē somer dat ys
war // her he myt synē schippe
kōde komē dar He warp
synē ancker dep al vp des
meres grūde Se rychteden
an se woldē dar to lande Des
keysers bāner wart vp ghe
S. 9
stekē dar Wu ser vorden  des de ioden war
Wan leyde rofftē se vd bde bart v 7a
har Man v vyff grot was or
leyt se wrūghen ore hende
De ioden v heyden verē des
nycht al eȳ Wu schere se boden
senden to iherusalem De dar
was here v de ioden
w
ȓē aldar
wȓē = weren
heym De bode schrey wu des
keysers bāder to lande komē were
De ioden spreken se heddē dat wol
e
ȓ
ghehort wo de rome̾ wolden
heen ere worstoret Des werē
ere = ir ê
se an orē h̾ten al so ho bekoret
Do pilat
9
dat wor nam sȳ
h̾te quā yn swere Se rychteden
an al myt so grotē erē Al dyck
leten se wnder weghen
Myt grotē loüe sāghe gȳghē
se de worstē eȳ teghen
Also dat eȳ schar der andere̾
nyht konde pleghen
Se sungen alle mā v viff syt vnß 7b
wylkome eȳ romer here philosiō
danckede ock den ioden dare Myt
Myt
soten vorden sprack he to one also
mein fehler
Jck dancke deß gode v bȳ des wro
Dat yck bȳ komē eȳ iar was
S. 10
yck vp der reyse Pilat
9
sprack
De ioden hebn dat wol vo̾nomē
Wo hi̾ des Keysers bāner scholde
to lande komē Jck hope wy wyllē
des alle nemē guden vromē Man
v viff al vnsse kydē wenedē
weuedē kann auch gelesen werden
v wesen Pilatus sprack ick
wraüe my der leuē mere Jck
hee gherychtet langhe hir yn dusser
stat Vp dē lande se meck des
keysers rad Nu kam so na
also he hir nü wor my steyt
Jck danke des gode v bȳ des
wro dat he iß komē here 8a
Se nemē den worstē v vorden
one an deß konūgheß sal
De ioden v de heyden dreuē grotē schal
Dat met in der stat wol mochte
orē ou̾e al Se denē de herē yn
dienen
rechter ere so rechte keyserlyken
Se settē on vp eȳ kussē dat waß
pellyn Se schenckedē ome g̾anat
vn blanckē wȳ Se schenkeden
ome ey beckkē wul wȳghe̾lyn
Se werē all wan golde rod v wā
eddelen stenē ryke Philosion
sad vp de stole vn dachte
Wu he des keysers rad greppe
wyslyken an // He hadde wor syck
stande der iodē mer wā dusēt man
Dar to stant wor ōme vp gherycktet
S. 11
deß keysers wan Se deden allent
dat mē heyt de breue he myt syck
brachte Philosiō nā pilatū by d` hant
Wultu vettē wur vme ick bȳ her ghesāt 8b
V komē yn dusse vromedē lant
Des wyl yck dy gar andachtlykē v
d
dusse breue berychten De keyser
v de romer hebb dat vor nomē
wu dat hir eȳ wyser meyster sy
tho lande ghekomē Se heten meck
tho ōme theȳ des mochtē se nemē
vromē He kā a süke vo̾driuē myt
synē word schlichte He kan de dodē
wedder makē dat se louē Se sprekē
wu is sy de name sȳ He kā wd
klarē wat̾ makē gudē wyn Wor
wynde yck dē pilate segge meck
Dē wyllen dȳ Des wyl yck yn
erē des keysers hulde geuē
Pilat
9
worschrack sȳ h̾te quā yn
grote noeyt Wā wruchtē wort
he bleck vā schanden stūt he rot
He sprack wyl eddeler he̾ mȳ de man
is dot. Dat sere yck yw up mȳ
neyt vp myne rechte True
Der rede vorschrack de worste her 9a
philosion He sad v sach pilatū
also viētlyke an Wu mochte wo̾
wo̾ = ver
steruē eȳ also behende mā Vppe
pilatū warp he synē had sȳ h̾te
quā yn rue Wu mochte so eȳ
behende mā yn korte ymer steruē
S. 12
De de dodē wol kā makē leuen
De lamē gande de blȳen or ghesychte
geuē Pilat
9
vo̾nȳ myne sage gâ //
dōrgen
eüē Jck swe̾ ed dyck vp mȳ
eyt gherycht en yß ne erüe Pilat
9
schrey n horet gy herē ouer all
So gy hi̾ ghesamt sȳ yn dussē sall
Hyr steyt de wortste klag
Ʒ
meck
des keyserß qale He wrag
Ʒ
myck
me eynē mā de sy yn dussē lande
Deß hebb yck one yn korter wryst
berychtet Dat de sulte mā hir fo
ghestoruē ist He droch so wel an
seck der scharpē list De kūste de he an
 sick droch werē mānig̾ hande
Pilat
9
sprack wā synē dode wyl 9b
yck nycht wettē Gy eddel worste
vrag
Ʒ
gy de worstē da Sentürio
annas v caypha De dre werē by
synē dode na Myck ys wol wytlyck
dat he starff v de stene tho rettē
De worste sprack yck hebbe pilatū
hir ghewrag
Ʒ
Jck bydde jück heȓn
Dat gy myck de rechtē warheyt
sag
Ʒ
Jck hebbe ōme myt h̾ten grūt
des keysers noet gheklag
Ʒ
Jck
bydde juck heȓn al syt myck des
S. 13
eȳ were De keyser v romer
wettē dar hir sy Eȳ meyster
de sy werne edder na hir by
Nü seget meck
wü
ed
me den̾
suluē sy Dar da gy meck wol
to dancke an v jwē r̾chten
herē Vm synē wyllē bȳ yck
her ghekomē. Wȳde yck ōne hir
v wor ōne myt my erlyke dar
Do yck dat so wert jẅe / E / wullē 10a
bracht wynde yck des nycht ick
wruchte ye / E / werde worsturet
Mā v wyff v al ywüe Kȳder
nemē des neyne wromē Der rede
vor struckē de ioden vter matē sere
Se sprekē ghenade vß eddel worste
keyser here Wā dem māne hebb
wy yück well tho saghende mere
Wā wy dat wol mostē dŏ v mānig̾
hande sake wy klagē yuck oue̾ on
vn bydden yuck wyl gy wnß horē
He begūde hir  vnsē lande so wel
lude to bedoren. He sprack dat
sulues he wolde hir vnsē tēpel
wō storē An dē dryddē dage wolde
he ōne büvē v makē De iodē sprekē
synē dot wolde he sulue erweruē
S. 14
wy danckē gode wy hebbn nyt ōme
to schyckē nycht wen pilat
9
st oue̾
L one alleyne dat rycht
Pilatüs sprack gy iodē hadden myck 10b
des alleyne vorplycht Sy leten on
an eȳ cruce sclan da̾ ve moste he
steruē Pilat
9
sprack gy worstē wyl
gy horē dat De blȳden mackede he
sende de lamē makede he bat Dar
ve draḡn vp ōme de iodē orē hd
Sy gȳghen ōme na nacht v dach
dar se one mochtē doden Ock eddele
worste noch wyl yck yuck saghē
mer Se seden he wer eȳ vosstorer
mein Fehler
orer / E / Se deden ōme also rechte
we myt zysen vnd myt besmen
Dat gherychte dat yck ou̾ on sad
dat moste yck don myt noden
Pilat
9
sprack de iodē hadde ōne yn
eynē dȳghe Cayphas rychtede dat
ock Judas se an wo he ōne wor //
koffte Jh dē wyl gud man
De an synē dode werlick nü neȳ
schult ghe wan // he gaff one me
L rȳghē schatt als vme xxx
pēnigle
Der iod biscop caypas hi̾ vo̾ trat 11a
He sprack pilat
9
rychter worvme
S. 15
sagestü dat De wy ioden scholden
vnsē haet Ge worpē vp den gud mā
Dar segge wy eȳ teghen Grote ghewalt
de
i
stu wor dem worst vnß hyr
Gar stedec
h
lykē was ock dȳ rad da̾ by
Dach v nacht to allen tyden des
lone du my Eddel worste dat sy
juck ghesag
Ʒ
de schult yß sȳ eghen
He leuede noch hedde dā sȳ strēghe
rychte Jck was dar by v horde
al sȳ gheschychte He was warlykē
godes son als he vd synē mūde sprack
Wēte he ock to allē tyden vnse wyre
wyre=vîre
tho brack Dat wy ōme haddē tho
vosne ghesacht v helt dat al vo̾
nychte Pylat
9
sprack gy ioden
reden myt wndült Cayphas du
L hefft an synē dode de mestē
L schult
Du vnd dȳ swagher ānas werē ome 11b
nü holt Gy hadden well walscker
lyst ghdacht er gy de her wēghen
Gy were das na dat gy ōme dē
doet mochtē weruē Cayphas du
sprekest e
d
wer bedder dat is scholde
steruē wā dat al de ganse werlt
scholde wo̾ derue. Gy quelden one
de ganse nacht er sy ōne to rychte
S. 16
brachtē Gy quemē to meck dat
yck dat rychtē scholde Gy sprekē
he hedde wo̾kert dat wolck vā
gallileen Jch worrychte es nycht
yck sētte one erst kōnghe herode
Wü scher he meck on vedde̾ sāde
l. wedder = wider
he wāt an ome neyne schulde
Muck wūdert sere wü de meyst̾
het
s
t ghelert // he hadde vnß wol
mer wā halff workrt // dat hadde
he ghedan my syn̾ kunst v
gokely Jck kande synē vader
L wol dat waß eȳ tȳme̾ mā
Sȳ moder hir ock den ludē me dat 12a
ln spn He sules spone las so mē
des wol ghedenckē kan Noch was
he eȳ meyster syn̾ kuste yn der nyghē
gramatice Myck wūdert ser syn̾
scharppē lyste He was eȳ meyst̾
V konde wol yn de sterne seyn
Wad j  der werlde was edder scholde
gheschen Also yw eȳ mach hebb
hort edder seȳ wort wyse vnses
he̾tē grūt he al wol wüste De
worstē yn tornȳghen mode sȳ
v
roüe begūde to redē De iodē do
Al wor ōme stūden  also h̾tē noden
Se sprekē eddel worste we moghē
nemāde doden wette al ghewertlike
S. 17
recht sȳ vnß ghenomē Pilat
9
sprack gy hebb eyne lychte mūt
Gy lachen al dat gy suluest
spreke gy doch ou̾ g L doeyt
scholde gā syn blt
Oue̾ jüvck v ye schlechte alto male 12b
komē vp synē dot wer ghy so ser
vor wreltten Dar me geue gy ghelt
fo. l . vorvlitten
fo. l . valschheit
Dat he yuck wort wor raden V
myt grot̾ walsheyt gy ōme dat deden
Spreke gy doch he hedde den tyns dē
keysers vo̾boden So gy ridder v
knechte de sake al wol wettē
Sentürio eȳ ridde̾ stūt na dar by He
sprack eddel worste wyl gy horē wü
ed dar me sy Pilat
9
sprack he
makede des keysers tyns vnfry
Wā me ōme syne mǖk bd de mē fo
scholde gheue Centurio sprack de iodē
were myt sendē oghē blynt wēte
so he sprack was warlykē godes kȳt
He hadde to bedē ou̾ sūnē v ma
v ock den wynt Noch quā he yn
grote nt v ed gynck on an sȳ leuē
Centurio sprack denck pilatus vü
L dü spreckest
Do de iodē yn der synagogē werē 13a
Do mē vnß w̾ bodede wd allē end werē
S. 18
Dat de de torne dyck v dyn̾ erē
Dat he dyck des nycht wettē leyt
Dar vāne du dyck an ome wrekest
Pilat
9
sprack nü horet gy edelē rome̾
Jck loüe der ioden saghe nü nycht mere
Keret myck nü dusse tchlike beghere
Jch bȳ dar vnschuldich an dat swere
Jch by ywē hulden En del der ioden
Deden ome grot vngheuoch Dar me
hēbbe gik se ock straftet genoch L duoch
Wētte yck wat̾ nā v myne hende
Do yck wo̾nā dat ōne to dode
wolden hebb Se kofftē one v he
wart one wo̾raden Se repē oüe̾
Syck v re kȳder sȳ bloet Jck
wed ock wol or ende wert nūmer güd
Myt dē her dreuē se grot ou̾ moet
Jck by dar vnschüldich an synt de iodē
Dat suluē doden Symō eȳ jūger hir
wor trat  dē ghemenē rad wu kümestu
L myt hulpe reden hir to pilat
Du segest g̾ne dat du vnschuldych 13b
werest an der dat Id wert syck nü
wol rychtē wü dü dat hefst ghe
v
nd
De mūt kā sprekē dyne wort to male
sclecht weß du suluest nycht woldest
dn dat dede dȳ knecht Nu segestu
g̾ne dat du heddest gherychtet recht
Do de he̾ wō deck stūt ghewāghē v
S. 19
ghe būden Nu woldestu dyn̾ sake g̾ne
eȳt fallen wü sprekestü do de here
eȳt fallen
nycht eȳ sprack Do he dē doet v
de bytterē martyr an syck sach Dat
grte wnrecht dat myt ghewält ou̾
ōne schagh wu kleyne dyck dat
tho h̾ten gynck do wēndē de rome̾
alle Eȳ keyser eȳ kōnick eȳ greue
eȳ worste edder eȳ knecht Sy schold
ōme hen ghedelt eȳ godlyck
recht Dat gy nycht eynē guden
man sūder schulde letē wordry //
L wen
De keyser sprack gy heydē iodē mochtē 14a
wol mẏt ghemake leuē Hedde gy
de sake dē keyser tho ghescreuē
Do dachte ghi angestlykē hir n
y
cht
Ve to steruē Pilat
9
sprack yck
yck wylß my wor war eȳ schüldighē
De iodē repē eddel worst wil gy
horē dat wü pilat
9
sprack do he
dat rychte oüer ōne sad Jck mach
dy latē leuē edd̾ doden horstü dat
He leyt ōme ser myt spiszen sclan
Do he swech gar wnduldighen
Lazar
9
eȳ eddel mēsche hir wor L trat
Gar dogētlykē he de rome̾ to
S. 20
wort bäd seyt wu god de here
an meck ghe wūdert had Jck
was doet he hefft myck wedd̾ laten
leuē // wol dre daghe v wer
wer = vier
nacht lach yck yn der erden
vorstünckē God losede myck wedde̾ fo
wte dē helle wuncken
Deß louet gy eddelen her yck lach in 14b
deme g̾ue worstünckē Doch wolde
God de zele de lycham wedder gheuē
wü schulde yck dat wo̾swyghen v
wo̾dulden Wēte al de hir wor
ywck steyn Hen dat al to male
myt orē oghen wo gheseȳ Wü
dat grote wūderlekē an meck ys
gheschen Do dat god v sȳ gnade
an meck hebben wolde De worste
sprack Pilat
9
dut hefft du wol
ghehort Dat du hefft ou̾ on
ghegheuē also grotē mort De
süllüe wo̾ deruet dyck v al dyne
bort Des schaltu hute an dussem
daghe des keysers sȳ wanghen
De worste sprack gy romer gripet
Pilatū an al to hant V legget
om ou̾ sȳ beȳ eȳ yserē starke
bant Smedet on myt synē halse
waste an de want wor he godes
S. 21
Lycha hefft ghelatē dar na schal
L myck worlanghen
Wüste yerich mā wor he on hedde gheg̾uē
De myck dar wolde brȳghē to dusser stūt
De wolde yck to lone geuē mānich pǖt
w sȳ bestē don de wile yck were ghesūt
He scholde ock na dussē daghe deß Keysers
Josep v nicodē
9
sprekē beyde also L hulde haüē
Gy heren latet ywē trn sȳ v veset wro
wy willē ywck myt leue hute brēghē
dar to Dar wy godes lychā hebbē begrauē
myt we̾den v erden Ock koffte wy fo
virck v mirrē mēnich pünt
Wy leden one  eynē stȳ al to der stünt
Doch an dē driddē daghe de here vpstūt
Dat seghe ses iodē ridder se eȳkūden
des nycht kerē Ghesūt yst de here
vp ghestanden Do he ws dem graüe
stech de werde deghen Vp hoff he
syne hant v gaff ōme synē seghē
Dat orer neȳ eynē wȳgher kūde reghē
Vp stūt he werlykē v droch eyne
wanē an synē handen Lucas eȳ
vanen
wyß jūgherē v cleophas De were
L to betüghe myt orē mūde datz
De here werlykē by ome waß 15b
Jn eynē gardē he vns wāt de waß gheslottē
So gȳghe he to emaüß vp dē weghe L pleghē
wā sȳn martir begūde he ōn rede to
S. 22
Wāte se werē alle mode v troret
wā synē word worde wy ghesūt v
vnüordroten wy beden den her so
he scholde by vnß blyuē He quā tho
to vnß v nā dat brot  syne hant
Ghebenedigh
Ʒ
brack he dat brot
v wart dar by bekant // wor vnsē
sychtlykē oghen he wedd̾ vo̾suant
Dat swe̾ wy vp got v vnse sulueß life
Eddel worste noch wo̾ bad segghe we
wo̾ bad = vürbaz ?
Ed werē lude ghekomē wā galilee
Dat he to hyel warē waß segghē v
betughē se Der wolkē toghē on vf yn
de hoghe // V twe engel sprekē vd de hmel
to hant Sy mā wā gallilee wat ys
hir ywe stant Wad sta gy sende ȳ dē
himel ys is gheuant De yuck all
hefft vo̾lost vd deß dwuels moghe
Her worste dat yß war off gy vns des
L wyllen louen
Jn syn̾ vppstandȳghe yß he to d̾ helle kome 16a
Dar hefft he gheschicket synē willē v
vnsen vromē Vn heft dē düüel al sȳ
walt ghenomē He hefft vnß al vo̾loset
dar wā als wy dat kūnē prouē De
worste red sin ghewāt eȳ te wā goten
torn He schrey lüde o wy o we dat
yck bȳ gheborē schal yck dusse
S. 23
langhē reyse hebb so gar wo̾lorē
Dat sy dem rikē gode gheklag
Ʒ
yn dē
ouerstē Trone De worste sprack o wy
O we dat mȳ mod my yw gheber
Myt erē darue yck nūmes wedder
komē daz schal yck alsuß wo̾deruē
latē de keyserlykē kronē Des wyl
yck yn dē hȳmel schryen Dat gy iodē
wo̾deruē hebbn im dē wel reynē
Synt wy rome̾ ywck jodē myt gāse
Trwē meynē Des mote gy ou̾ lāghe
tyt beyde schryghē v wenē De
vd abrahā schlechte sȳ beyde eghen v srighen
Lagin
9
eȳ blynt iode de dar sende wart 16b
latet here ywuē torn jck brȳghe yück
vp de wart Jck wed eȳ eddel wroue
Dat wyff ys arm v guder art L anghesycht
Se hefft eynē dock daran steyt des her
Dē hee yck by or seȳ to menyg̾ stūt
seȳ konnte auch sen gelesen werden
Se geue es nycht wo̾ eȳ lant v
dusent pünt // we dē myt ȳnicheyt
an ghesüt yß he kranck he wert
ghesü
nt
wyl se es juck myt wyllē
nycht gheuē nemet eß myt nychte
Here wultü dat my enē bodē
wyl yck or senden So bear dat
du er deyst neyne ghewalt we
n
Dat is de forme vd der rechten
stlt // Here loue myck des ghemaltes
S. 24
hefft nu hant ghespalt Du schalt
or des nycht nemē edde̾ aff penden
De worste sprack lagin
9
yck
Danck dycke der leuē mere Lad
De wrouē to myck snellycken L komē here
So ys woruüll
Ʒ
al mȳß h̾ten beghere 17a
Mē schal or don neȳ wngheuoh dat swe̾
yck by myn̾ tre wu schē dat wise
schiere
boden word vd ghesant To der wrouē se
scholde komē al to hant Vroneke was
der eddelē wrouē name ghenant Do
se de worstē ansach sȳ sorghe wart wylde
He begūde or dusse rede tp vos kūden
Fronica meck hefft ghesag
Ʒ
eȳ eddel mā L an
Du hefft ey dock dar steyt des her̾n antlate
Giff one meck ifft yck teghē deck wo̾derē
kan Deß wil yck dy ghenesē lan myt al
dynē wrūden De wroue worschrack
vriunden
er h̾te quā yn arbeyt v wo̾sakede
dar rechtē warheyt Se sprack he̾ yck
gheüeß dyck noch dorch lff edd leyd
Do schregede de worste owe owe nw schach
nw nicht recht deutlich
myck so banghe He sprack fronicka wor
nm myne wort gar euē Eck mach deck
latē doden edder laten leüē wultü myck
hyr des kleynodes nycht myt wyllē gheuē
Deß schaltu hude an dussē daghe des
keysers sȳ wanghē De wrüue sprack
gevangen
S. 25
Dar me wil ick eyr steruē Vp dȳ dröuet
L achte yck kleyner an eȳ kaff
Jck weyt wol wat myck mȳ leue h̾re gaff 17b
Dat wyl ick behold bet dat yck kome
yn eȳ graff. Jck hebbe das me wo̾latē
De vrūde v ock de eruē De worste sprack
fronica woldestu ghelouē meck wad eck
dy saghe dat schastu ghelouē meck v
wol holden dyck Jck wyl dyck vrighen
v makē yn erē also ryck Also eȳ mȳsche
wart gheborē vd dem Jsrahelskē gheschlechte
Fronica neȳ myt deck dat sulüe ghewant
Sitte yn eȳ schep we wyllē warē to hant
Jck wyl dyck brȳghen yn dat ald beste
lant Dar schulle deck wesē vnder beydde
sic l. undertân
ridder v knechte Vp dat yck dar
ychter väd moghe henne brȳghen
ihterwaz ?
Fronica wo̾nȳ gar eue wad ick dy saghe
De mē schülle werlykē dy wol behaghē
Wultu mÿt meck dar me schaltü nemāde
wraghen Sa tho huß v nȳ mede
dē dock v lad vnß dar na rȳghen
Fronica sprarck he̾ ick do yck
sorghe buß. Gy schult myt mick a̾mē
vrouē dar hēne ghan tho hüß [ barwt
Myt all ywē wolke beyde wüllen vn
Vn helpe meck dē dock enfan myt
L also groten eren
S. 26
De worste sprack wronika dat schut 18a
al to hant Wm scher dat wyse bodē
wu? = wie
word wd ghesant Jn de stat to allē
dorē v vort mer up dat lant
Se quemē to rosse v to pde godes loff
to vo̾mere Se toghe dar hen al myt
so grote sanghe Dē dock hedde se yn
orer laden wordecket io Se gynck  also
v eȳt
seack
den dock myt grotē erē
Dat de worste sack v were des al
s
o wro
Fronica sprack gy rome̾ alle behodet
meck wor dwāghe Dat vnß de iud
v heyden vmē drünghen Myt luder
stēme dat se teghē eȳ and sünghen
De ezel v mul dar so ser se drūghē
Dat de rosse v perde word also nate
De iodē sūghē er wyse ischiros de heydē
sūghen one wedd eȳ teghē athanatos
Fronicka sprack ghelouet sistu altissim
9
De hmel v erden me saghē had
or sȳghen was bouē mathe Se dedē
al dat myt so grotē erē De dock was lanck
lynewāt v wyt De worste dede synges
L myt grosem wlite
He wel nedder to der erd crüce wiss 18b
synß wlyt Sprack h̾ gnade mȳ god
mȳ schypper yck dy ere He bod so schold
treden wā dē perden v wallē nedde̾
S. 27
vp ore Kne to de erd vn helpē byddē
v an ropē den wyl werden De de iod
hulpē last̾lykē to werderuē De worste
sprack fronicka bereyde dy al to hant
Jck wyl dy brghē ock to rome yn
dat lant Dar wert dyck ock de alder
grotteste ere bekāt Dat schaltu dn
wā godes weghē dat wy de hulde erüerüē
Fronica nā dē dock yn ore beydde hende
Se gynck syck al myt gud woch
vuot
Myt grotē erē scone tho schyppe droch
De worste philosion gaff den ioden
eynē wloch Gy iodē jūck v lt
hir me nyme gy eynē bosē ende
De worste sprack gy romer nemet
pilatū by der hant wy wyllē on
brȳghen to rome  dat lant Dat wy
one brghē yn des Keyserß bant Dat
de keyser hore wü he ed hefft
L beganghen
Se nemē pilatū mede al da̾ yn eȳ stryck 19a
Se leten one grimechlikē lopē by syck
Dat moste to seck nemē ga̾ duldychlyck
Dat schach dar me dat is wart an
eȳ crüce hanghē Do moste pilat
9
syn
erge wanghen Se word on  ener kedē
vuorten
alß eȳn hunt Do
r
ch snoret was ōme
sȳ nese sȳ kyn v ock sȳ mūt He L grǖt
leyt one bolde werpē yn synes schippes
S. 28
V leyt en harde smeden an eyneß scheppes
wrāghē Philosion sprack to dē iod gar
kleyne dar He nā synē wiāt v de syne
an syne schar Pilatū v de eddelē
wroue fronekē klar Se warē ock an dē ochtedē
dach to der tiber do se quemē wā des tiber
ock bit teghē do stat Dar de worste myt
synē wolke to lande trt Nü horet wü
he sȳ dene̾ bd Dat se de vrowē louesā
diener
yn ore hulde nemē wyl gy hore wü he
sprack to de̾ wyl herē Fronica nü sȳt
worwüll
Ʒ
al vnses h̾ten beghe̾ Dat vns
De wynt myt gotē erē hefft ghebrocht here
dat wy myt ghesūdem liue synt ghe
L komē ouer mere
Beyde my yck wyl dy eyntfan myt al so 19b
grotē erē Philosion hadde boden wor hen
ghesant He leyt dem keyser wettē v
don bekant wü he wedder me vd der
ioden lant De rome̾ were deß alle wror
sic l. vrô
Se lepē vd myt schalle Gemeyne jck
v olt v de grose rad Se brochtē dē her
grose es fehlt noch
anders
wo ein s statt der
***
t
myt grotē erē dorch de stt Dat he myt
synē wolke wor des keysers wote trat
He kerde syck ve v sprack yck dancke
jück romere̾ alle Do trat he wor de keyser
also sȳ bloet wo̾ scrack do he dē keyser
S. 29
ā sach Myt sotē sachtē wordē dat he sprack
Wyl eddel h̾e myck ys leyt dȳ grot n //
ghemack Noch dāke yck gode v bȳ
deß wro dat yck dyck leuēdych wȳde
De keyser sloch vp syne oghē v sach
one an Bistü des nycht mȳ olde rad
he̾ philosion wur bystu so lāghe
ghenesē myt dynē mā Myck na
fehlt is
dyck ghewest so rechte bange Philosiō
sprack wyl edd he̾ dat yß myck lt Jck fo
vil edeler
hebbe vp dusser r̾eysse ghehad groet fo
L arbeyt
Jck neme nycht so wel gudes als de werlt 20a
dreyt V dede noch eȳ reyse v wer wd
noch so lange De keyser sprack wad
brgestü vnß leuer mere Bistü myt
dynē wolcke to huse komē Edder
hestü yenighē grotē schaden ghenomē
Hestü ycht gheschyekket dynē wyllen v
vnsē wrouē Edder brgestü ycht dē
meyster myt dyck he̾ Neȳ yck here
yck hebbe gheleden grote noet Doch do
yck dar quā dat mē mick gote ere boed
Jck wragede me one so seden myck
he wer doeyt De ioden myt pilat
9
rade dē her hadden ghedodet
Segge du myck philosion mȳ wyl
S. 30
trüue mā wad hadde he den iod
to lede ghedan Dat se den mā so
lasterlykē ghedodet han weß was
de schult welck rad hefft se dar
to ghenodet werlyck yck byn
bedrouet me dusse sulue mere
Segghe du meck philoziō hettstü
L nycht wo̾nomē
Vā wēme de hoüet sake alder erst
sy ghekomē Dat se dē gude mā
hebbt syn leuēt ghenomē Segghe
meck my ghetrwe mā wee steyt
de swe̾ He sprack de iod geuē pilat
9
de meystē schult Beydde yūck v
olt se veṝn ōme al io nycht holt
weren
De queler de ih wēghē de yuden
pilat
9
vp solt Dat hebb se wor
meck betugh
Ʒ
de iod al ghemeyne
Segghe meck philosiō mȳ tre rad
wad dedestü pilato al vme dat
Dat he synē nyt v gotē hat
Hadde gheworpē vp dē gud mā
de dar waß so reynē we̾lykē
yck bȳ bedrouet me dusse mere
He̾ yck fenck pilatū dar swulues
al tho hant V leyde
eyne
(fo) ouer
syne bene eynē iserē bant V
S. 31
smedede en myt synē alse vp
an eyne want Jck hebbe one
beuaret v brghe on myt myck
L here
De keyser sprack was schal vnß de vntre hünt 21a
Me sate one werpē in d̾ tyber grunt schal yck
a̾me krancke nūmer werdē ghesünt Dat mote
arme
gode yn synē ryke ewychlike erbarmē Segge
meck philosiō mȳ tre wrūt Hest du nycht
wo̾ warē edder yß dyck nycht word künt wor
mede he de krākē lude mochte makē sūt L a̾mē
kōdestu nycht rad ghegheuē myck krāke jo wyl
Vp dat yck mȳ leuēt hi̾ lēghe̾ mochte wristen
Dusses lāghē leghers kā yck nūmer werd wro
Doch eȳ kā yck des de leghe herdē also L stro
V moeyt my̾ lāghe leuēt worterē vp dusse
Des yck nycht ghebetterē kā myt neyn̾ hande
liste // Philosiō des keysers rad to samēde boed
He sprack wyl eddel he̾ hebbet ey gudē moet
Jck hope al je krāhede sal werd gud L oghen
Des schul gy gud louē han v het god vor
Jck hebbe myt myck ghebracht eȳ wyues nm
De hefft eynē dock dar steyt des heṝn antlaet
an Dat schaltü he̾ an grotē erē entfan
Vorwar keyser du werst ghesūt v dar to
guden hoghen Des sette yck dyck myne
tre to eynē pande Allet dat se hadde dat leyt
L se dort
S. 32
Se ys myck ganslyke ghewolg
Ʒ
up myne wort 21b
Du werst ghesunt wultü anders des keysers
louen wort Jck hebbe se myt mynē scheppe
brocht to lande De keyser sprack wur
ys hen mȳ tre rad Jß dar iemāt de stede
leue to meck hat Do wo̾ kūdghede he
vp dem lande v yn der stad Dat se syck
schullē rychtē vp wß v hebbn kerssen
wß = wahs
Dat led he bedē vp dem lande v in der stat
De lude scholden wastē v wirē alto hant
V leden syck an or beste want
Se wold eȳ wruūē myt also reynē hertē
He leyt ghebeydē al de dar leuen Dat se
schollde or opper gheuē Se schold ome deynē
v na synē hulden streuē Dat scholde one
jǖmer nütte w komē on al eüē V hold
one wor eynē god na dussē daghe mere
Eȳ grot wolck quā syck vp des waters wärt
Se sūghen eynē sanck de was nü weldygher
hort philosiō trat syck vp des schippes
ort v wo̾werde syck gar sere He sprack
wrüue loüesam latet wnß jwe kleynode
schawuē Fronica stūt vp v was ghemeyt
Se hadde an ghedan or beste kleyt Se gynck
ȳnichlyck dar se den doch hadde gheleyt
Se wysede on ga̾ wūnētlyck beydde mā v 22a
wrouē Fronica nā den dock myt jnnycheyt
S. 33
yn beydde hande wort gynck se dor mede
alto hant Se trat myt dē worstē wor bad vp
vürbaz
det lant Dar wart or de alder grotteste
ere bekant Al dat vp dem welde was
knyde neder vp de sande Se worē wer
offe werē na Se sūghē al ghelike miseo̾co̾dia
fehlt
De wrüuē drūghē myt dē māne dar
wēte dat q̾mē wor de städ al wor des keysers
este He kerde syck ve v danckede den
romerē oue̾ al Do trat he myt de̾ wrouē
wor bad jn den sat Dat he den krākē
keyser want yn grot̾ qal He sprack
wyl leue keyser he̾ yck brghe juck leue
geste Se trat seck vor dē keyser also linde
V so se wor de krākē keyser stünt
Dē dock leydē se ou̾ sȳ antld v sȳ mūt
Do stūt de krāke keyser p v was ghesūt
Ock wā allē sunden qüid lyck ey w̾gnē fo
W̾gnē
kynde De keyser stūt vp wā allē süke
de was groß He sprack werlyck düt ẏs
mȳ god v ock mȳ trost De meck hute
wd swärē suke had erlost De̾ wyl yck holden
L wor eyn̾ god na dussē daghe mere
Fronicka sprack vp kūdyghede godes wort 22b
Do dat de keyser myt ȳnicheyt hadde ghehort
He sprack yck wyl jūmer dar an louē
S. 34
wort. Nü segg
Ʒ
myck wrüüe gude wad ys
gwüe gude lere Edder wor mede moghe
wy den heṝn dene He sprack dat pṝ nṝ
Se
ys dat alder erste ghebede He latet juck
dopē v wes
Ʒ
yn de louē stede Dat was
dat erste dat god synē jūgherē dede
Syt duldych hebbt god leff So wyl he syck
mit juck wo̾ eynē Sȳ h̾te wort ome
 gottlyker leue bekārt De lēghede wart
laghe ifrp. 23b
dat ōn an ōme nycht ghespart To dē syē
statt ōn vielleicht du zu lesen
he sprack wy wyllē gode eren Dar na
eȳ keyser quā des namē do yck y bekāt
Titüß vespazian
9
was sȳ name ghenāt
wel grotter gnade he an de doke want
wor war alß vnß de schrifft n saß sȳ fo
l. sag
Ʒ
, saget
süke bekūt ōme to kerē He hadde
eȳ süke de nü werlde was ghehort
Dat ōme de wespē wōden yn der
nesen syn Dar an hadde he yāmer
v sware pyn Dar vp lede de wroüe
dat sulue dockelyn De vloghē ōme to der
L nesē vd or nest wort vorstort
Do det wūdertekē an dem keyser schach 23a
Dat de suke eynē ende nā v sȳ grot vnghemack
He wel neder to der erd v sprack L here
Gnade meck mȳ god mȳ schopper vnd mȳ
De ke
ẏ
ser was wro he v al sȳ ghesynde seyt
S. 35
wu drade he de wrouē to syck komē leyt
V wā or syck al dynck berychte leyt
wā wē dat eddel antlat dar he ghekomē were
Se sprack dat gaff myck mȳ god v mȳ leue here
Do he p dusse erd hadde wel wūders ghedn
De de snod iodē so lest̾lyke ghedod
Ʒ
hn
Se pinde on dat ome sȳ srle lyff wā blode
ran Dat dedē se ome dorch ou̾moeyt me
synē gudē lere wyl ghy horē wü de eddel
keyser sprack Hyr ve wyl yck wrekē
an ōne al my nghemack Edder nūmer
to rome komē vnde̾ dack He sprack
bereydet jück gy rykē romeskē herē
De tornẏghe keyser wolde do nycht lēgher
beyden Myt werde halff hūdert schyppē
leyd he syck bereyden He segelde snel
beyde dep v brede He sprack we deck
iherusalem Jck wyl dyck ve kerē
Gy iodē hebbe sere an myck ghebrocken 23b
He sprack gy iodē wor me hebbe gy dat
ghedan Dat gy
den
gode mā so last̾lykē
ghedodet han Gy scloghē on dat ōme sȳ sarte
mein fehler
lyff wā blode rā Seyt gy snod ioden dat
schal an yück werd ghewrokē Do de toringhe
keyser dar to lande wart ghewort He stychtede
brant roff v grotē mort De ioden hadden
Do neyne wrede dort e wor delghede
wylt tm v al dynck wnghehure mürē
S. 36
borghe dar worstoret wart He lonede
de ledighē yoden wöl na orer rt De lēghe
wart
an one dar nycht ghespart Se beydē
Dē herē ve gnade sȳ mylde was dar
düre He beuysede sȳ torn so wuētlykē
wēte also god me dertych pēnȳghe
ghegheuē wart So schattede he de iod io na
orer art Se mostē warē eȳ angestlykē
vard Ve eynē pēnick gaf he dryttych
ioden grmych lyke Nu hebbe wy dat
al wol ghehort wu iherusalē v dat gode
lant wart worstort De keyser hoff syck
wedder wort na rome Vn erde das god
L  synē ewyghen ryke
Dusse antlt v fronica to rome ist 24a
we dat an sd v loüe an vnsē herē
im crist wēte vp erd neȳ grott̾ hilghedœm
ist So werdych v so grot dat dusse
kūne ghelykē Hir ve so wyl wy
g̾ne erē wā wy a̾mē an vnssē lestē ende
lygghen w al der werlde wrolycheyt
hen worteghen Dat vnß de bytter doet
wyl an styghen So mote vnß go
d
to fo
hulpe komē dorch im vnsē herē Jck
r
eghe vs boghe mane dyck du wẏl srte
god De dusse wort wā godes antlate ghe
dychtet had Gyff vnß he̾ wa̾ rüwe v
bestedeghe vnß  dyn̾ stadt V ey lutter
S. 37
bycht an vnsē lestē ende legghē v dȳ
Hilghe lycham mȳ leste spise sy Amē
Byddet wor de schryuer gl
 de palme auēde moccccl lxxxx
Na vnses herē ghebort
zil.
Cassel 7. Dec. 1840. Wilhelm Grimm.