An eben dieselbe Was wundert Ihr Euch noch/ Ihr Rose der Jungfrawen/ Daß diese purpur Roß die Ihr kaum auffgefast In Ewr schneeweissen Hand so vnversehns erblast? So wird Ewr schöner Leib/ nach dem Er abgehawen/ Vons Todes scharffer Seens in kurtzem seyn zu schawen. Diß was Ihr jtzt an Euch so lieblich fünckeln last/ Der Halß/ der Mund/ die Brust/ sol werden so verhast/ Daß jedem/ der sie siht/ davon wird hefftig grawen. Ewr Seufftzer ist vmbsonst! nichts ist das auff der Welt/ So schön es jmmer sey Bestand vñ Farbe helt/ Wir sind von Mutter-Leib zum vntergang erkohren. Mag auch an Schönheit was/ der Blum zu gleichen seyn? Doch/ eh sie recht noch blüht verwelckt vnd felt sie ein/ So greifft der Todt nach vns/ so bald wir sind gebohren.