Gedencket an des Loths Weib Lucæ 17. V. 32. Eh/ der gerechte Gott mit Plitz vnd Schweffel-Regen/ Mit Fewr/ Pech/ Sturm/ vnnd Grim hat Sodom vmbgekehrt; Eh Erd vnd Himmel kracht/ vor seines Eyfers Schwerdt; Eydeñ er Zeboim ließ in die asche legẽ Vnd die erhitzte Lufft erklang von Donner-schlägen; Eh Er auff Adamah sein Rüst-Hauß außgeleert/ Ehdenn Gomorra gantz von flammen war verzehrt/ Must Loth mit Weib vnd Kind von dannen sich bewegen/ Vnd hinter sich nicht sehn; Alß aber sein Gemahl Mit vmbgewandtem Aug anschawt/ wie vberall Mit Glutt vnd lichter Loh die Häuser stehn gekrönet/ Fühlt sie/ daß Thränen-saltz auß Ihren Augen rinnt/ Erstarrt auch bald in Saltz/ eh sie sich recht vorsint/ So wird mit weiser Straff Ihr Torheit außgesöhnet.