39. Respekt vör'n Großherzog sinen Rock Oll Stein tau Lüssow hadd so'n schönen Klewer, Doch ein verdammte Postelljon, De fährt em ümmer langs heräwer. Hei ward nu up den Kirl mal luren – Un richtig! kriggt ok den Patron. Un as hei'n bi den Wickel hett Un em nu in den Bussen fött Un mit den Stock em will traktieren, Dunn seggt de Kirl: »Weg mit den Stock! Dit is den Großherzog sin Rock, Den möten S' an mi respektieren.« Dunn seggt oll Stein: »Entfamte Snäsel! Meinst, ick wir so en dummen Esel, Dat du mi bringst in Schücheri? Ne, in de Snut kriggst eins von mi, Un de hürt di!«